चराहरुको विदाईपछि

Nepali Poem by Keshab Sigdel
(जुम्लाको सम्झनामा)

गाउँको सिमानामा बसेर
मालचरीहरु
कुन देशको धुन भरिरहेछन्
फर्केर फेरी आउँछन् कि आउँदैनन्
यि पग्लिगएका उराठलाग्दा हिमालहरु सम्झिएर
बगिगएको कर्णालीको विरहले ब्युँझिएर ।

तर फर्कि आएनन् बग्दै झरेका नदीका गीतहरु
न आए मानिसहरु
भेट्नलाई छोडिगएका आफ्ना प्रितहरु ।
बेलाबेला सम्झना लिई आउन सकुन् भनेर
हुलाक घर बन्यो, फोनका तारहरु जोडिए
फर्किन सकुन् आफन्तीहरु भनेर
भिर छिचोल्दै बाटाहरु खनिए
हिँड्ने बटुवाहरु सायद उतै कतै छुटि गए
आएनन् सम्झिएको खबर दिने बाडुली सम्म पनि ।

चराहरु अहिले
गाउँको सिमानामा पुगेर
पर पर हेरिरहेछन्
उड्नलाई हो या छोड्नलाई यो गाउँ
हेर्दाहेर्दै
उनीहरु बसेको रुखको डाली हल्लिन्छ
त्यतिन्जेल, पखेँटा फट्फटाउँदै
मालचरीहरु गइसक्छन्

चराहरु गएपछि
यस्तो लाग्छ
रित्तो गाउँको त्यो आकाश
नभैदिए नै जाती हुन्थ्यो ।

Comments

चराहरुको जुलुस

केशव सिग्देल कीर्तिपुरको डाँडामा उभिएको छु म यतिबेला र जिब्रो थुतिएको भैरवको थान अघिल्तिरबाट म खोजिरहेछु शक्तिको नाभीस्थान । देउता पनि मूक बसेको यो अग्लो ठाँऊबाट विवश भएर म हेरिरहेछु कंक्रिटको जङ्गलभित्र ढल्दै गरेको न्याय र जीवहरुका खुम्चिँदै गएका पाइलाहरु अब यहाँबाट देखिन्छ उही पुरानो, जर्जर, दरबार जस्तो गुफा मात्र । शाक्तिको उन्मादमा एउटा बुढो सिंह आफूलाई त्यो दरबारको राजा घोषित गर्छ र आफ्नो भोक तृप्तीका लागि हरेक दिन आफ्नै वस्तीका जीवहरुलाई एक एक गरी खाने कानून बनाउँछ । भय र सन्तापमा परेका जीवहरु बिरोधमा बोल्न सकेका छैनन् । दम्भको कलिङ्ग ठड्याएर त्यस गुफाभित्र सबै जीवका आवाज थुत्ने प्रपन्च गरिरहेछन् त्यो बुढो सिंह र केही थान छट्टु स्यालहरु । देबढोका पश्चिमको गुम्बामा डम्फुको आवाज खुब चर्को गरि बजिरहेछ, सायद गुम्बाका भिक्षुहरु निमुखा मृग र चराका हाडखोर देखेर अत्तालिएका छन् । गुफाको स्वघोषित राजालाई थाहा नहुन सक्छ बालकथाका खरायो मन्दिरको खापामा राखिएको तरवार झिकेर देव पुखूमा पखालिरहेछ हारेको युद्धका खाटाहरु । विवेक वर्जित गरिएको शहरमा फेरी बिरोधक...

Men, Words and Metaphors: An Interview by Isha Gharti

Interview re-posted from Fr ! day Bal Bahadur Thapa (Balu), Keshab Sigdel and Prakash Subedi, represent the Nepali poets/writers of the new generation. Over the last decade, in addition to their powerful writing, they have been very active in the literary scene. They have contributed to the theatre and film scenario and have been active through organizations such as Society of Nepalese Writers in English (NWEN), Literary Association of Nepal (LAN) and Devkota Study and Research Center (DSRC). Apt with skills, substance and a will to contribute to national literature, they are a strong force to be reckoned with. Steadily gaining national and international recognition, they are slowly changing the scene of English writing in Nepal. What made you get into literature? Bal Bahadur: “I used to read a lot when I was young, everything from Hindi comics, like Bankelal to Prakash Kobit to Thomas Hardy, which is what inspired me to write, though I only started writing afte...

A Conversation with God

During the prayer to God I said, ‘I have nothing to offer but my dreams.’ God was not assured. Hundreds of devotees queue up everyday at least with a basket of flowers, a few incense sticks, and a coin or two. I saw no reason why God should be unhappy with me, and with them all. To God, I said again, ‘I have nothing to offer but my faith.’

Alternative Voice

Search This Blog